Tretes

Tretes 4 augustus 2012
Er is gelukkig weer internet ,dus kunnen de vorige verslagen gemaild worden,nu doet de webside moeilijk dus dit verslag zal wel even op zich laten wachten.
Vandaag is het zaterdag,welkom pappa en mamma uit Noorwegen,hoop dat jullie een fijne vakantie hebben genoten,
Wij zijn bijna aan het eind van de rondreis. Gisterenmorgen vroeg vertrokken uit Blitar vanuit het prachtige hotel. Het chinees eten was weer in een soort van gaarkeuken,maat het eten was goed.Ik had natuurlijk Foe Yong Hai. Het enige eten wat ik lust van welke chinees dan ook. Tante Corrie in Jakarta had bij de rijsttafel ook FYH gemaakt,ze wist zeker dat wij blanda,s dat lustten. S”avonds gezellig nog een wijntje gedronken in de binnentuin en heeft ons de grootste moeite gekost om onze reisverhalen te posten vanwege beperkt internet.
De recepten van onze kookcursus kregen we in het Javaans,we krijgen ze hopelijk per mail nog in het engels,anders mag Barry ze vertalen.
Gisterochtend vroeg naar Malang gereden,de woonplaats van onze gids. als eerste gingen we koffie drinken bij Toko Oen. Veel van mijn reisgenoten bij de Inog,weten wat dat inhoudt:een restaurantwaar vanaf 1930 heel veel Nederlanders ijs kwamen eten. Het was toen een soort van Winkel van Sinkel. De inrichting is nog zoveel mogelijk traditioneel Tempo Doeloe . Op de kaart staat naast spekkoek,een broodje kroket,een uitsmijter en appeltaart. De hele menukaart is in het Bahassa ,maar dit staat er in het Nederlands op. We hebben er koffie toebroek gedronken en zijn lopend naar de vogeltjesmarkt gegaan. We moesten oversteken en dat doe je met doodsverachting .De enige manier is gewoon beginnen met lopen en hopen dat iedereen voor je stopt , Het is gelukt!
De vogelmarkt is niet te beschrijven. Honderden soorten vogels in Bamboe kooien,het Indonesische gevoel van vrijheid. De meeste vogels gevangen met lijmstokken illegaal gevangen ,je wordt er verdrietig van. Verdere zagen we veel te jonge hondjes ,katjes cavia”s ,hamsters,konijntjes een vleerhond,de wilde kat loeak ,die van de koffiebonen ,uiltjes ,een heus stekelvarken en diverse kleine aapjes. Vreselijk zielig, de beestjes worden niet met respect behandeld. Op de wegen zie je soms brommers met dubbele bamboe kooien waar eenden, ganzen of kippen zijn ingepropt, snavels poten en vlerken steken er aan alle kanten uit. Ook dat is Indonesie. We waren dus heel snel van de markt af en zijn vervolgens naar een waterval gereden een uur buiten Malang. De Cobanrondo, schitterend in een woord. Het ligt hoog in de heuvels en de bewoners noemen het ook wel Heilig Water. We hebben ook echte wilde apen gezien in de bomen. De omgeving was weer adembenemend mooi. Je voelde je een beetje in de jungle, speciaal waren de prachtige bomen met trompet bloemen. Op de terugweg zagen we inderdaad twee mannen met lijmstokken vogeltjes vangen voor de verkoop. Mensen proberen hier op allerlei manieren centjes te verdienen. Overal langs de wegen staan winkelkraampjes om zelfgemaakt eten te verkopen, rekjes met flessen benzine voor de brommers en de scooters, allerlei soorten fruit aardappelen groenten noten bloemen, er zijn zoveel inheemse vruchten die ik geproefd heb dat ik de namen lang niet allemaal meer weet. Het smaakt in ieder geval fantastisch. Ook zijn er hele straten met dezelfde producten zoals je bij ons de meubel boulevards heb. De kraampjes staan er van 4 uur ’s middags tot diep in de nacht. We hebben de lunch bij Ricky onze gids en bij zijn vrouw genoten. Zij beheerd een gasthuis in Malang in de Hollandse buurt. Grote kamers weer in koloniale stijl ingericht. Dit huis was van de familie Bisschop tot 1948. We aten aan een grote Ebbenhouten tafel. Er was soto ayam een spinazieschotel en eedn andere groenteschotel verse kroepoek en als toetje 2 soorten Indische meloen we kregen ook nog een schaal met Indische hapjes mee waar ik er sommige van ken van de Inog. Hoe vertel ik dit allemaal aan de diëtiste, we hebben ook Ricky’s zoon ontmoet die is in het ledger en op dit moment gestationeerd in Libanon. Dinsdag vertrekt hij weer. We wilden een vergoedingvoor de maaltijd geven maar daar was geen sprake van. Oneindig genoten hebben we. Daarna zijn we om 4 uur vetrokken naar de Bromo ca 3 uur rijden. We hebben er 4 ½ uur over gereden. In onze brochure stond hotel café lava aan de voet van de Bromo, dat klopt maar we zaten wel op de top van een andere berg. Het is hier om half 6 al donker dus de laatste 2 ½ uur in het donker gereden. De chauffeur en de gids wisten niet exact waar ons hotel lag, op een gegeven moment kwam ons busje niet meer tegen de berg op, dit was doodeng. Hij moest zeker eind achteruit rijden keren op een smalle bergweg we waren gelukkig niet alleen, er was een Hindoe festival op de Bromo dus overa; brommers motoren en voetgangers die in het pikkedonker langs de weg lopen. Heel veel plaatselijke bewoners diew geen TV hebben, zitten ook op het voorportaal van hun huis in het donker naar voorbijgangers te kijken. Iedereen was in winterkleding het was 5 graden, uiteindelijk zijn we bij ons hotel aangekomen. Je moet niet vragen hoe we konden nog net eten en zijn daarna meteen naar bed gegaan om half 10. We moesten namelijk om half 5 klaar staan bij zonsopkomst bij de Bromo.